Wat meer over mij
Dat laat zo mooi zien dat wat we aan de oppervlakte ervaren als een probleem, vaak zijn oorsprong heeft in iets veel diepers.
En precies daar werken we in de sessies mee.
Gaandeweg ontdekte ik dat heling niet betekent dat je ‘onaantastbaar’ wordt.
Want weet je wat het mooie is? We zijn mens.
We zijn hier geïncarneerd om het menselijke te ervaren; alles wat daarbij hoort!
En tegelijkertijd is transformatie wél zeker mogelijk.
We kunnen de diepere kern van onze thema’s helen
en onszelf bevrijden van de ballast die we zo lang hebben gedragen.
Inmiddels bied ik al meer dan 4 jaar 1:1 sessies aan. Het is een eer om dit werk te mogen doen en mensen te mogen begeleiden in dit proces.
Mijn holistische reis begon zeven jaar geleden. Ik worstelde met een eetstoornis en een voortdurend gevoel van angst.
Ik ging van therapie naar meditatie-retreat, maar niets leek echt te helpen.
Ik bleef vastzitten in een vicieuze cirkel;
totdat ik ontdekte dat ik mezelf niet hoefde te fixen en zowel somatische therapie als Vortex Healing op mijn pad kwam.
Ik kwam erachter dat delen van ons diepe pijn dragen, en dat we onbewust vanuit diepe conditionering leven om deze pijn te vermijden. We zijn dan aan het ‘overleven’ in plaats van ‘leven’.
Vortex Healing en somatische therapie gaan naar de kern van de problemen die we ervaren.
Het heeft mij ongelooflijk geholpen bij het helen van mijn diepste pijnpunten
en het transformeren van diepgewortelde conditioneringen.
Op mijn zestiende begon mijn spirituele reis.
Ik had toen veel mentale en emotionele klachten, waaronder een eetstoornis.
Dat dwong me om naar binnen te kijken; om te onderzoeken wat er écht in mij leefde.
In die periode kwam ik in aanraking met yoga, meditatie, het boeddhisme en het hindoeïsme.
Toen ik negentien was, besloot ik te stoppen met mijn studie geneeskunde en verhuisde ik naar Bali.
Toen ik naar Bali verhuisde, kwam ik in aanraking met somatische therapie,
en een aantal jaar later ook met VortexHealing®.
Ik ben jarenlang bezig geweest met het onderzoeken van de kern van mijn eigen patronen en pijn (en dat proces stopt eigenlijk nooit).
Telkens opnieuw ervaarde ik hoe krachtig dit werk is.
Alsof ik steeds een laag van bescherming kon loslaten;
bescherming die ooit was ontstaan om pijn niet te hoeven voelen.
En iedere keer dat dat gebeurde, kwam ik weer een stukje dichter bij mezelf.
Een mooi voorbeeld hiervan is mijn eetstoornis. Die eetstoornis ‘beschermde’ mij eigenlijk tegen een diep gevoel van onwaardigheid.
Een deel van mij was gaan geloven dat ik een perfect lichaam moest hebben, zodat ik de pijn van onwaardigheid niet hoefde te voelen. Toen ik de diepere kern van dat gevoel (die onwaardigheid) op alle lagen ging helen,
kon de eetstoornis vanzelf loslaten.
We werkten dus niet direct op het gedrag zelf (de fysieke of mentale laag), maar op de lagen die dat gedrag aanstuurden:
de diepere kern van het probleem dat zich liet zien.